Sál sem er barmafull af gæsku og samúð er alltaf glöð.

Taó

74.
Ef fólkið óttast ekki dauðann, 
hvernig á þá að hafa áhrif á það með dauðanum? 
En ef ég held fólkinu 
í stöðugum ótta við dauðann, 
og ef einn framkvæmir undarlegt, 
á ég að handsama hann og deyða? 
Hver treystir sér til þess? 
Það er ætíð til dauðaafl sem drepur. 
Áð deyða í stað þess dauðaafls, það er, 
sem í stað trésmiðs að vilja beita öxinni. 
Sá er vill beita öxinni í stað trésmiðsins, 
sleppur sjaldan, án þess að slasa hendi sína.
Sækja nýtt slembivers.

Texti birtur með góðufúslegu leyfi Netútgáfunnar.

Í hvert sinn sem komið er á síðuna birtist einn kafli úr Bókinni um veginn eftir Lao Tse og sjaldan sami kaflinn tvisvar.
Til að fá tengil í þann texta sem nú er á síðunni má velja að bókamerkja hér fyrir neðan, og breytist þá slóðin þannig að hægt er að geyma slóðina.

Fasttengill í vers 74