Taó

41.
Ef vitringur heyrir hæstu list skilningsins, 
þá er hann iðinn og breytir eftir því. 
Ef vitringur heyrir miðlungs list skilningsins, 
þá trúir hann til hálfs, efast til hálfs. 
Ef vitringur heyrir lága list skilningsins, 
þá hlær hann hátt að því. 
Ef hann hlær eigi hátt, 
þá var það ekki enn eiginlegur skilningur. 
Því hefur spakmælasmiður orðin: 
"Tær skilningur birtist myrkur. 
Skilningur framfara birtist sem afturför. 
Sléttur skilningur birtist hrár. 
Hæsta lífið birtist sem dalur. 
Hæsti hreinleiki birtist sem smán. 
Breitt líf birtist sem ónóg. 
Sterkt líf birtist óáberandi. 
Sönn vera birtist breytileg. 
Stóra fernan hefur enginn horn. 
Stóra tækið er seint fullgert. 
Stóri tónninn hefur óheyrilegt hljóð. 
Stóra myndin hefur ekkert form." 
Skilningurinn í leynd sinni er án nafns. 
Og þó er einmitt skilningurinn góður 
í að veita og fullgera.